Bij het horen van verhalen van bekenden,vrienden en familie had ik altijd zoiets van: 'Tja, het zal wel. Ik moet het allemaal maar zien. Zo bijzonder kan dat toch allemaal niet zijn'.
Totdat ik op 19 december om half 12 's avonds mijn kleine Ashley voor het eerst in mijn armen had. Ik kan wel lovend gaan praten over hoe leuk ze wel niet is en wat voor popje het is, maar kijk naar de foto en het filmpje. Dat zegt toch genoeg?
1 opmerking:
Wat een leuke verassing, jij als vader! Ik heb je vrouw niet gezien maar de kleine Ashley lijkt in ieder geval op zijn pa. Veel plezier met hem!
Een reactie posten