Zo af en toe moet je jezelf eens lekker verwennen. De één gaat naar een beautyfarm, de ander gaat naar de rosse buurt, en ik ga lekker uit eten.
Op aanraden van mijn zusje is de keus gevallen op het hippe Mochi. Dit Japans georiënteerde restaurant zit in het leuke gedeelte van Den Haag, namelijk achter de Denneweg in de Hooistraat. Leuk detail is dat de chef Patrick Buyze diezelfde week fungeerde in het programma ‘Wie is de chef’.
Partners in crime zijn mijn vriendin, zusje en oom. Alle vier vervent liefhebbers van eten en niet vies van een alcoholische versnapering. Ondergetekende lust ook wel een borreltje, maar heeft zich opgeofferd als Bob en moet dus rustig aan doen.
Na vriendelijk verwelkomt te zijn door één van de bevallige dames, schuiven we aan. De wasabi-nootjes die voorgeschoteld worden, zijn niet te versmaden. De eerste bite is lekker pittig en de nasmaak lekker mild. We kiezen voor het verrassingsmenu, waarbij de chef gerechten bereidt die niet op de kaart staan en op een tapasachtige wijze worden opgediend.
Vooral de frikandel speciaal van koraalvis met Thaise curry en de verschillende bereidingswijzen van de gamba’s zorgden voor een gigantische smaakexplosie.
Wat ook heel lekker smaakte, was de – ik durf het bijna niet te zeggen – Foie gras. Het smelt werkelijk waar op je tong en ik troost me maar met de gedachte dat er ook restaurants zijn die diervriendelijke ganzenlever serveren.
Voor € 260 heb ik een geweldige avond gehad, die zeker in mijn topdrie van favoriete restaurants is binnengekomen. Wie is de chef? Voor mij is dat Patrick Buyze.
Bekijk hier de aflevering van 'Wie is de chef' waarbij resturant Mochi te zien is.
http://www.rtl.nl/components/huistuinkeuken/wieisdechef/miMedia/2008/week45/di18.196630.public.Wie_Is_De_Chef_s2_a52.xml
Voor de gerechten en prijzen kun je terecht op www.mochirestaurant.com
maandag 10 november 2008
Kunst met een grote K
Als je een willekeurig iemand vraagt om een sportwagen op te noemen, zijn de geijkte antwoorden Porsche en Ferrari.
Toch zijn er ook andere merken die fantastische auto’s produceren, waarvan Aston Martin één van mijn favorieten is.
Toen ik een jaar geleden hoorde dat mijn oom er één had besteld, verscheen er – niet verwonderlijk – een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht. Eén ‘probleem’ is echter dat de Aston Martin met de hand gemaakt wordt en een wachttijd van een jaar geen uitzondering is. Zo ook bij de ‘Aston’ van mijn oom. Maar ja, voorpret is de beste pret, toch?
Afgelopen zaterdag was het dan zover. Nietsvermoedend zat ik bij mijn ouders op de bank, toen ik een oorverdovend, onheilspellend geluid hoorde dat maar één ding kon betekenen: Hij is er!!
Buiten aangekomen valt mijn mond bijna open. Krachtige en elegante lijnen maken van deze auto – in mijn ogen – één van de begeerlijkste auto’s van dit moment en het interieur is helemaal een kunstwerk. Prachtige zetels en een klokkenwerk dat ontworpen lijkt door de vooraanstaande horlogefabrikanten uit Zwitserland. Maar het mooiste van alles is het geluid dat uit de uitlaatpijpen komt. Tot de vierduizend toeren per minuut klinkt hij nog vrij beschaafd. Maar als dit toerental eenmaal gepasseerd is, komt er een geluid uit de uitlaat, dat als muziek in de oren klinkt van liefhebbers.
Uiteraard mag ik ook een rondje mee en stap – ook al ben ik een hoop gewend als autojournalist – diep onder de indruk uit.
Geniet mee van dit kunstwerk op wielen en vergeet niet de volumeknop van je speakers op max. te zetten.
Toch zijn er ook andere merken die fantastische auto’s produceren, waarvan Aston Martin één van mijn favorieten is.
Toen ik een jaar geleden hoorde dat mijn oom er één had besteld, verscheen er – niet verwonderlijk – een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht. Eén ‘probleem’ is echter dat de Aston Martin met de hand gemaakt wordt en een wachttijd van een jaar geen uitzondering is. Zo ook bij de ‘Aston’ van mijn oom. Maar ja, voorpret is de beste pret, toch?
Afgelopen zaterdag was het dan zover. Nietsvermoedend zat ik bij mijn ouders op de bank, toen ik een oorverdovend, onheilspellend geluid hoorde dat maar één ding kon betekenen: Hij is er!!
Buiten aangekomen valt mijn mond bijna open. Krachtige en elegante lijnen maken van deze auto – in mijn ogen – één van de begeerlijkste auto’s van dit moment en het interieur is helemaal een kunstwerk. Prachtige zetels en een klokkenwerk dat ontworpen lijkt door de vooraanstaande horlogefabrikanten uit Zwitserland. Maar het mooiste van alles is het geluid dat uit de uitlaatpijpen komt. Tot de vierduizend toeren per minuut klinkt hij nog vrij beschaafd. Maar als dit toerental eenmaal gepasseerd is, komt er een geluid uit de uitlaat, dat als muziek in de oren klinkt van liefhebbers.
Uiteraard mag ik ook een rondje mee en stap – ook al ben ik een hoop gewend als autojournalist – diep onder de indruk uit.
Geniet mee van dit kunstwerk op wielen en vergeet niet de volumeknop van je speakers op max. te zetten.
Eéntje voor de geschiedenisboeken
Afgelopen week werd er geschiedenis geschreven met de eerste donkere president van de Verenigde Staten. Wat mij echter veel meer bezighield, was of er geschiedenis geschreven ging worden door de eerste donkere Formule1-coureur: Lewis Hamilton.
Ik zal jullie niet vermoeien met een heel relaas over het seizoensverloop, maar deze laatste race in het Formule1-kampioenschap had de meest bizarre ontknoping ooit.
Twee coureurs maakten nog kans op de titel, namelijk de Engelse Lewis Hamilton en de Braziliaan Félipe Massa.
Hamilton stond zeven punten voor op de Braziliaan en dat betekende dat een vijfde plek genoeg was, als Félipe Massa op z’n thuiscircuit met de overwinning aan de haal zou gaan.
Hamilton ligt in de eindfase 5e en Massa staat op kop, totdat het plotseling begint te regenen. Het onderstaande filmpje illustreert de bizarre ontknoping.
Ik zal jullie niet vermoeien met een heel relaas over het seizoensverloop, maar deze laatste race in het Formule1-kampioenschap had de meest bizarre ontknoping ooit.
Twee coureurs maakten nog kans op de titel, namelijk de Engelse Lewis Hamilton en de Braziliaan Félipe Massa.
Hamilton stond zeven punten voor op de Braziliaan en dat betekende dat een vijfde plek genoeg was, als Félipe Massa op z’n thuiscircuit met de overwinning aan de haal zou gaan.
Hamilton ligt in de eindfase 5e en Massa staat op kop, totdat het plotseling begint te regenen. Het onderstaande filmpje illustreert de bizarre ontknoping.
dinsdag 4 november 2008
Woorden schieten tekort
Tot een jaar geleden kon ik mij niet voorstellen dat het hebben van een kind zo iets speciaals was.
Bij het horen van verhalen van bekenden,vrienden en familie had ik altijd zoiets van: 'Tja, het zal wel. Ik moet het allemaal maar zien. Zo bijzonder kan dat toch allemaal niet zijn'.
Totdat ik op 19 december om half 12 's avonds mijn kleine Ashley voor het eerst in mijn armen had. Ik kan wel lovend gaan praten over hoe leuk ze wel niet is en wat voor popje het is, maar kijk naar de foto en het filmpje. Dat zegt toch genoeg?
Bij het horen van verhalen van bekenden,vrienden en familie had ik altijd zoiets van: 'Tja, het zal wel. Ik moet het allemaal maar zien. Zo bijzonder kan dat toch allemaal niet zijn'.
Totdat ik op 19 december om half 12 's avonds mijn kleine Ashley voor het eerst in mijn armen had. Ik kan wel lovend gaan praten over hoe leuk ze wel niet is en wat voor popje het is, maar kijk naar de foto en het filmpje. Dat zegt toch genoeg?
Abonneren op:
Posts (Atom)